Μη με ξεχάσεις - Γιώτα Παπαδημακοπούλου **ΚΡΙΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΥ**

Είμαι εγωκεντρικός, κρύβομαι πίσω από άνοστα αστεία, και παράλληλα αδυνατώ να πάρω αποφάσεις. Στα είκοσι έξι χρόνια της ζωής μου, έχω κάνει πολλά πράγματα για τα οποία έχω μετανιώσει. Περισσότερο απ' όλα, όμως, που δεν υπήρξα αρκετά τολμηρός, για να διεκδικήσω το κορίτσι που αγάπησα όσο κανένα άλλο. Τον πρώτο μου έρωτα... το μοναδικό μου έρωτα... την Αλεξάνδρα... την Άλεξ μου... την καλύτερή μου φίλη.

Πάντα πίστευα πως υπήρχε χρόνος. Πως όσα λάθη κι αν έκανα, θα ερχόταν η στιγμή που, επιτέλους, θα έβρισκα το κουράγιο να της μιλήσω με ειλικρίνεια, να της εκφράσω όλα όσα ένιωθα για εκείνην. Και όμως... ο χρόνος δεν είναι πάντα σύμμαχός μας. Καμιά φορά γίνεται πολέμιος των θέλω μας, τιμωρώντας μας με τον πιο σκληρό τρόπο.

Η Αλεξάνδρα παντρεύεται! Κι έχω μόνο μία εβδομάδα... μία εβδομάδα μέσα στην οποία καλούμαι να επανεξετάσω τη ζωή μου και να αναζητήσω τα λάθη μου, ακόμα κι αν δεν μπορώ να τα διορθώσω. Μία εβδομάδα για να καταλάβω τι πήγε στραβά. Πότε έγινα ο άντρας που είμαι σήμερα. Ο άντρας που δεν θα αποκτήσει ποτέ αυτό που πραγματικά ήθελε.

Ναι... αυτή είναι η τιμωρία μου... και είναι μεγαλύτερη απ' όσο μπορώ ν' αντέξω. Γιατί, ο μεγαλύτερός μου φόβος κινδυνεύει να γίνει πραγματικότητα. Γιατί, μια ολόκληρη ζωή, αυτό που φοβόμουν περισσότερο από κάθε τι άλλο ήταν ότι μπορεί να την έχανα... να έφευγε... να με ξέχναγε...

Με λένε Αντρέα, και αυτή είναι η ιστορία μου... 

Η Αλεξάνδρα και ο Ανδρέας ήταν οι καλύτεροι φίλοι από 6 χρόνων! Μια φιλιά που κρατάει 20 χρόνια και πέρασε από πολλές καταστάσεις. Η Άλεξ παντρεύεται σε μια βδομάδα και ο Ανδρέας είναι έτοιμος να τη χάσει. Ή μήπως δεν είναι αργά για να της αποκαλύψει τα συναισθήματα του και να τολμήσει για μια ευκαιρία μαζί της; Πραγματικά υπέροχη ιστορία! Παρ' ότι συνήθως προτιμώ τα ξενόγλωσσα μυθιστορήματα, το συγκεκριμένο βιβλίο μου άρεσε πάρα πολύ, ήταν αρκετά ευχάριστο στο να το διαβάσεις και με συνεπήρε από τη πρώτη στιγμή! Αγαπώ ιδιαίτερα τις ιστορίες αγάπης που οι πρωταγωνιστές ήταν παιδικοί φίλοι και ειδικά όταν βλέπω σκηνές από το παρελθόν τους. Το βιβλίο αυτό είχε τα πάντα! Χαρά, γέλιο, συναίσθημα, θλίψη και θυμό. Μου προκάλεσε ιδιαίτερα αγανάκτηση καθώς προσπαθούσα να καταλάβω γιατί φέρονταν έτσι και ήθελα τόσο πολύ να έχει ευτυχισμένο τέλος για όλους! Πιστεύω πως θα μπορούσα άνετα να το ξαναδιαβάσω κάποια στιγμή στο μέλλον και το συστήνω σε όλους όσους αγαπούν τέτοιες ιστορίες!